Wełna

Bardzo tematycznie się złożyło, bo dokładnie po spędzie owiec (i jeszcze kilka słów z innej perspektywy) odkryłam sklep, o którego istnieniu nie miałam pojęcia. Trzeba było to uczcić. Wróciłam zatem do domu z niewielką torebką z nowym "towarem". Będzie z niego komin. W ostateczności czapka... Chyba że plany się zmienią. Czyż nie jest piękna?

 A tu coś, czego nie mogę skończyć. Chyba kolory mnie przestały bawić w tym zestawieniu... A szkoda, bo zabieranie się do szydełkowania ze słownikiem to było coś! :-)

Kocyk z tych gryzących, bo to tutejsza, owcza wełna. Ma świetne kolory i jest nieregularna, czasem można nawet znaleźć źdźbło słomy w motku, co zawsze wywołuje mój usmiech. 

Owce są tu wszędzie, sklepy z pamiątkami po sufity zapełnione są przepięknymi swetrami, czapkami i rękawiczkami. Wełna jest tania i bardzo dobrej jakości. Wszyscy tutejsi noszą swetry z islandzkim wzorem na co dzień. Przy tej pogodzie sprawdzają się znakomicie. Chronią przed wiatrem, deszczem - nawet bez kurtki. Pięknie wyglądają i w razie ocieplenia człowiek sie w nich nie przegrzewa. A to ważne szczególnie w odniesieniu do Małych Ludzi, np. w samochodzie.
Nie znam wielu osób, które nie robią tych cudów na drutach lub szydełkiem. Podobno w dawnych czasach, jak twierdziła Ignasiowa Niania, kobiety nie chciały tracić czasu podczas jazdy konnej. Robiły na drutach w siodle i w związku z tym często zdarzały się im wypadki. A teraz? Teraz normą jest spotykanie się w szkole, u znajomych, czy w miejscu pracy, by robić na drutach i plotkować. Znam też kilku mężczyzn, z zapałem oddających się tej pasji - wspaniała rzecz, równouprawnienie w kwestiach hobby!